Met de natuur van wens naar werkelijkheid
Het stormt om het huis. De prachtige gele, oranje en rode blaadjes vliegen door de lucht. Herfst, een kleurig jaargetijde, maar ook een tijd die voor velen zwaar op het humeur drukt. De dagen korten, het wordt kouder en we gaan naar de tijd van kale bomen en vele tinten grijs in de natuur. De lente lijkt nog zó ver weg.
Deze gedachte bracht me ertoe “De creatiespiraal” van Marinus Knoope weer eens te herlezen. Al bijna 20 jaar terug las ik het boek voor het eerst. Sindsdien heb ik de kennis eruit vaak gebruikt in mijn werk als trainer/coach van teams. Ook in mijn persoonlijke leven is de inspiratie vanuit dit boek, dat als ondertitel heeft “natuurlijke weg van wens tot werkelijkheid”, geregeld van dienst geweest.
Knoope gebruikt in zijn werk de kringloop van de natuur om te beschrijven langs welke natuurlijke weg de mens zijn wens realiseert. Ik citeer een stukje:
“Zoals de bloesem in de lente een voorbode is van het fruit in de zomer, zo zijn wensen en verlangens van mensen een voorbode van hetgeen ze later kunnen realiseren.
Zoals fruitbomen over precies die kwaliteiten beschikken die ze in staat stellen de eigen fruitsoort te creëren, zo beschikken mensen over precies die kwaliteiten die ze nodig hebben om hun eigen wensen en verlangens te realiseren.
Zoals er in de natuur een vaste route is van bloesem naar vrucht en zaad naar oogst, zo is er in de natuur ook een welbepaalde weg van wens naar werkelijkheid.”
In de herfst verlegt de appelboom haar aandacht van het fruit, dat ze loslaat, naar haar wortels. Als je het verklaart naar de kringloop van wens tot werkelijkheid is dit de fase dat je de oogst van je inzet ontvangt, de opbrengst waardeert en viert wat je bereikt hebt. Om vervolgens tot rust en bezinning te komen (terug in je eigen wortels). Vanuit die rust kan dan na een tijd weer een nieuwe wens ontstaan.
Ook in het kader van pensionering is deze kringloop van de appelboom een mooie metafoor. Je kunt de jaren voor het pensioen zien als de meestertijd, de tijd waarin je optimaal bekwaam bent in je vak en het vak kunt doorgeven aan jongeren. De tijd rond de pensionering kun je zien als de oogsttijd. Waarna het mooi is te genieten van die oogst, te waarderen wat het werk je gebracht heeft en vervolgens tot rust en bezinning te komen. Dan kan er weer een nieuwe wens komen, die werkelijk ontspruit aan je wortels. Helemaal passend bij jou. Knoope noemt dat de periode van Wijsheid.
Herfst, de blaadjes vallen. Een mooie tijd om los te laten. Pijn in het hart, opluchting, waardering, spijt, verdriet, dankbaarheid, het mag er allemaal zijn.
In onze PIZ-cursussen trekken we steeds meer de natuur in. De combinatie van bewegen en natuurbeleving helpt om het werkzaam leven los te laten en de overgang te maken naar een zinvolle pensioentijd.
Binnenkort gaan wij als trainers zelf opnieuw in de leer bij natuurcoach Yoke de Wilde om nog meer de natuur te kunnen inzetten bij het begeleiden van onze deelnemers in hun proces van wens naar werkelijkheid.
“Wensen zijn voorgevoelens van hetgeen u in staat bent daadwerkelijk te realiseren” Goethe
